Wanneer alles dat gezegd moest
worden gezegd is en alles dat gedaan moest worden gedaan is, dan kan
het licht uit.
Jij die dit leest, ik schrijf
dit niet voor jou maar voor mezelf.
Ik ben ook je goeroe niet.
En ik wil ook geen nieuwe Flat Earth Society of Scientology kerk of iets dergelijks
stichten.
Je kan het eens zijn met wat ik schrijf of niet. Het maakt me niet uit.
Het enige wat ik hoop is dat er hier en daar iets tussen staat dat je
raakt. Iets waarover je kan en wil nadenken. Iets wat een glimlach of
een traan op je gezicht tovert. Of iets wat je boos maakt of blij. Of
je intrigeert. Zo
lang het je maar niet onberoerd laat.
Ik schrijf meestal over
"Het Grote
Verhaal".
Zelden over de kleine dingen des levens of over mezelf. Maar wie weet,
misschien dat ik mezelf na verloop van tijd toch wat meer blootgeef.
Mocht je een onweerstaanbare drang voelen, een onzichtbare hand die je
duwt naar een commentaar op wat ik verkondig, dan kan je altijd eens
proberen op
Ik kan evenwel niet garanderen dat ik altijd en klokvast zal antwoorden.
En denk eraan: Quid non intelligit, aut taceat, aut discat.
(
Wie iets niet begrijpt moet ofwel zwijgen ofwel bijleren)
